(Nederlands onder)
The Read My World festival explores the boundaries between literature and (research) journalism. The festival challenges the participating authors to present stories that go beyond the cursory headlines with which the news is generally presented to us.
But what do these stories sound like? And do they have any literary value? Or rather a journalistic one?
Continue reading
(Nederlands onder)
Read My World has grown from the idea that through modern technology we can easily create new connections over the whole world and are able to get in touch regardless of distance, but that a live encounter with others leaves a far more lasting impression. These gatherings may come in many different shapes and forms: sitting round the fire, during heated debates, but also by bringing together improvisational talents on a stage and letting them respond to each other’s works, each other’s worlds, each other’s words.
Including a performance by Windowbird, UNOM en Juan Carlos Goilo (Poetry Circle Nowhere), inspired by the poem ‘The City’ by Ghayath Almadhoun. The performers interpret the city as a woman: loved and damaged.
SATURDAY, SEPTEMBER 14
10:25 – 11 PM –> attention: the commencement time has changed to 10:25!!
ENGLISH AND DUTCH SPOKEN
MAIN STAGE
Continue reading
(English and film below)
Twee dichters maken een binnenlandse reis. De reizen zijn in niets hetzelfde. De een reist naar een stad, de ander naar een eiland. De stad wordt verscheurd door geweld, terwijl het eiland zo vredig lijkt als een eiland hoort te zijn. En de dichters spreken een volkomen andere taal. Toch zijn er ook overeenkomsten. Voor beiden is de reis een thuiskomen, en beiden komen thuis als vreemdeling. Voor allebei betekent de reis een fundamentele ontmoeting en een fundamentele verandering. Want al reist er maar een van hen letterlijk over de weg naar Damascus, in alles behalve de letterlijke zin begaan ze die weg allebei.
In dit bijzondere programma lezen en verweven de Syrisch-Palestijnse dichter Ghayath Almadhoun en de Nederlandse dichter Willem Jan Otten hun gedichtenreeksen ‘De Stad’ (Almadhoun) en ‘Eindeligt’ (Otten). In elkaar afwisselende voordrachten volbrengen zij ieder hun eigen reis. Waar komen zij aan? Zijn botsingen tussen deze twee zo verschillende gedichten van zulke verschillende dichters onvermijdelijk of vinden ze elkaar in dat andere Damascus?
ZONDAG 15 SEPTEMBER
17.00 – 18.00 UUR
NEDERLANDS/ARABISCH GESPROKEN(ENGELSE BOVENTITELING)
HOOFDPODIUM
The City
Even if the way to Ithaca is more beautiful than Ithaca, the way to Damascus is not more beautiful than Damascus.
Ghayath Almadhoun 2011.
Translation: Catherine Cobham.
1
The city resembles wrinkles wrapped around one another like the bodies of those forgotten in the prison cells of the third world, as prominent as a punctured memory, as conspicuous as feast day clothes, as brazen as the threads in a Persian carpet. This city has always fascinated me with her accumulation of layers, one layer sleeping with another, giving birth without being pregnant, a city that wears a burqa on her face and leaves her brown legs bare. The city cuts through me when I try to seduce her. As I come and go each day, I cut through her like the godfathers of the proletarian revolution cutting off the heads of the bourgeoisie, then the heads of their own friends, I cut through her with the patience of a camel, the zeal of a Kalashnikov and the appetite of a locust heading for the fields in the morning.
Continue reading